بازنشستگان ذخایر تاریخ مدیریت کشور

"طرح دیدگاه در مورد مسائل جامعه"
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

🌷بازنشستگان ذخایر تاریخ مدیریت کشور🌷

(بخش اول)

✍️نیروی انسانی هر جامعه یکی از مهمترین و ارزشمندترین سرمایه‌های آن جامعه است که البته بسیار هم محدود است و از سوی دیگر شاید بتوان ادعا کرد که تجدیدناپذیر هم هست. 
👈اما در جامعه ایران این سرمایه اساسی اصلا مهم نیست و حتی برخی مسئولان کشوری بازنشستگان را سربار جامعه اداری می‌دانند و در صدد هستند هرچه سریعتر آنها را از گردونه و فرآیند اداری و اجرایی کشور دور کنند. 
👈بازنشستگان را به صندوق‌هایی می‌سپارند که از پول خودشان موجودیت یافته اما سرمایه‌شان توسط  مسئولین بخش‌های ذیربط تلف شده و یا به اندازه لازم ارزش افزوده پیدا نکرده است.
👈آیا مسئولین کشور نمی‌دانند که هر بازنشسته یعنی حداقل  ۱۳۱،۴۰۰ نفر-ساعت تجربه ارزشمند که به بهای زندگی آنان بدست آمده است و کشور نیز برای هر بازنشسته سرمایه کلانی طی ۳۰ سال صرف کرده است؟!
👈مسئولین امر باید درک کنند که اگر امروز بخواهند برای حل مسائل و مشکلات جامعه با صاحبان علم و تجربه قراردادی بسته و راهکاری بیابند، لازم است وجوه کلانی را صرف نمایند. کمااینکه صرف نیز می‌نمایند و در اکثر موارد نیز نتایج خوبی نخواهند داشت. 
👈اما اگر با یک حساب سرانگشتی به ازای هر نفر-ساعت بررسی مشکلات و تنظیم راه حل‌ها ارزشی معادل حداقل  صدهزارتومان  در نظر بگیریم، هر بازنشسته با علم و تجربه اندوخته شده خود، حداقل ۱۳،۱۴۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان ارزش بالقوه در حل مشکلات دارد و حاضر است آنرا به صورت رایگان و یا در ازای مبالغ بسیار کمتر از دیگران، در اختیار جامعه بگذارد.
👈اگر این محاسبات را موضوعی جدی و واقعی ببینیم و باور داشته باشیم، معنایش این است که اگر تعداد بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی در ابتدای سال ۱۴۰۲ را بیش از ۵،۸۵۰،۰۰۰ نفر بدانیم، این تعداد بازنشسته حدود ۷۶۸،۶۹۰،۰۰۰،۰۰۰ نفر-ساعت تجربه را دارا هستند که در حساب‌های ملی تا امروز به حساب نیامده است. 
👈از نظر مالی نیز این بدین معناست که حداقل ۷۶،۸۶۹،۰۰۰ همت (هزار میلیارد تومان) ارزش کاری بالقوه نزد آنان وجود دارد که فعلا در کشور به حساب نیامده و بیهوده تلف می‌شود.
👈حکومت می‌تواند با استفاده از این سرمایه عظیم و ساماندهی آن و بر اساس تصویب قانون مناسب در مجلس شورای اسلامی، بسیاری از مشکلات خود را رفع و بخشی از این سرمایه را نیز پس‌انداز نماید. 
🌷در این صورت علاوه بر حفظ کرامت  بازنشسته و رفع برخی دغدغه‌های زندگی آنان، این قشر با عظمت و ذخیره ملی با شادابی در جامعه حضور یافته و احساس بیهودگی و سربار بودن نمی‌نماید و امید به زندگی نیز بهبود و ارتقاء می‌یابد.🌷

ادامه دارد...